Dag 1: Aankomst en doktersbezoek
Vlak na onze vorige reis stuurde mijn tante (tante Agnes) meteen een berichtje dat ze volgend jaar mee wilde reizen om onze kinderen de week van hun leven te geven. En zo geschiedde. Nu exact een jaar later mogen we ook Roana kennis laten maken met onze droom om wederom de kinderen de week van hun leven te geven. De groep bestaat dit jaar uit 8 personen die klaar staan om weer 100% te genieten van het prachtige leven in Indonesië en onze fantastische kinderen.
Na vier uurtjes vertraging werden we gister heel warm ontvangen door alle kinderen en begeleiding. De jongste kinderen hebben altijd even de tijd nodig om te ontdooien, maar nadat er twee op afstand bestuurbare autootjes uit de koffer werden getoverd was het ijs gelijk gebroken. Na het avondeten met de kinderen besloten we om de volgende ochtend 6:00 met de 2 jongste jongens Romy (5 jaar) en Ghazi (6 jaar) mee te gaan naar hun school.
Wat ons in de avond een prima idee leek, viel in de ochtend toen de wekker ging om 5:00 toch best wel zwaar. Maar: niets hield ons tegen. Klokslag 6:00 (dit is heel bijzonder voor Indo begrippen…) liepen we zoals afgesproken met Romy en Ghazi mee naar school. Na 10 minuten lopen kwamen we aan op een schoolplein, waar alle kinderen in schooltenue rondrenden. Vandaag was de start van de nieuwe maand, en dan ontkomen de kinderen niet aan de vlag-hijs-ceremonie. Het leek wel of ik naar een leger stond te kijken van kinderen van 5 tot 12 jaar. De ceremonie duurde 40 minuten, en de school heeft waarschijnlijk nooit gehoord van het feit dat kinderen maar een concentratie spanningsboog hebben van hooguit 5 minuten. De kinderen moesten met hun klas achter elkaar in de rij staan, precies op armlengte afstand van elkaar. Zoals verwacht begon bij de jongste groep na 5 minuten het klieren. Ik heb kinderen hun snotneus zien afsmeren op de pet en/of stropdas van klasgenootjes, of jongens die gewoon zo dicht tegen hun voorganger gingen staan dat diegene bijna omviel tegen de andere voorganger aan. Na 45 minuten zaten alle kinderen in de klas en zijn we vol verbazing naar huis gelopen.
Einde van de dag kregen alle kinderen hun jaarlijkse APK-keuring bij de dokter. Iedereen kreeg een oog- test, meting van de bloeddruk en een meting van gewicht en lengte. Nog even de resultaten afwachten, maar iedereen ziet er blij en gezond uit, dus dat gaat vast goedkomen.
Op naar dag 2!
